รถ APM เป็นรถไฟฟ้าไร้คนขับรูปแบบหนึ่งที่ใช้ล้อยางวิ่งบนพื้นคอนกรีต โดยมีรางเหล็กวางอยู่ตรงกลาง ระหว่างล้อซ้าย-ขวา เพื่อช่วยนำทางและเลี้ยว รถ APM เป็น รถไฟฟ้ารูปแบบหนึ่งที่นิยมสำหรับวิ่งในท่าอากาศยานหรือภายในสถานที่ที่ต้องการระบบขนส่งขนาดเล็กถึงขนาดกลาง เช่น ย่านชุมชนหนาแน่น ซึ่งในต่างประเทศมักนิยม นำรถ APM เข้าไปช่วยในการลดระยะทางในการเดินของผู้โดยสารภายในอาคารหรือระหว่างเทอร์มินอลกับอาคารเทียบเครื่องบิน สำหรับประเทศไทยมีการใช้งานรถ APM ในท่าอากาศยานสุวรรณภูมิเพื่อใช้รับส่งผู้โดยสารระหว่างเทอร์มินอลกับอาคารเทียบเครื่องบินและรถไฟฟ้าสายสีทอง เป็นต้น

ประเทศไทยยังไม่มีเทคโนโลยีการผลิตรถ APM เป็นของตนเองทำให้ต้องนำเข้ารถ APM จากต่างประเทศ ส่งผลให้การบำรุงรักษาในอนาคตต้องพึ่งพิงชิ้นส่วนและ เทคโนโลยีจากต่างประเทศ ซึ่งการพัฒนารถ APM ต้องอาศัยความรู้ในหลายด้าน เช่น เทคโนโลยีการออกแบบ วัสดุศาสตร์ วิศวกรรมไฟฟ้าและควบคุม และวิศวกรรม การผลิต เป็นต้น ซึ่งมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือเป็นมหาวิทยาลัยทางด้านเทคโนโลยีที่มีนักวิจัยในสาขาต่างๆ แต่ยังขาดการบูรณาการเพื่อสร้าง นวัตกรรม ดังนั้นโครงการวิจัยนี้จึงเป็นการบูรณาการนักวิจัยในสาขาต่างๆ ในการจัดสร้างรถ APM โดยนำผลงานวิจัยของนักวิจัยที่มีอยู่เดิมมาต่อยอดผลิตเป็นรถ APM